باورش سخت است...

شریک شیرین ترین خاطرات گذشته ات...

حالا باعث تلخی روزگارت شود...

آهای غریبه... تویی که دستامو وسط راه ول کردی...

بدون اینکه بگویی چرا... بدون اینکه کلمه ای حرف بزنی...

آره با خودتم...با تویی که میای این پیامو میخونی...

و میگی لایک جمله قشنگی بود...

اگر بی دلیل رفتی پس چرا...

نمیدانم دلیل این کارهایت چیست...شاید... میخواهی زخم دلم را بیشتر کنی

یا شاید میخواهی بیشتر عذابم بدی... خودت را نزن به اون راه که من نمیدانم که هستی...

من این یکی را خوب میدانم ، که تو میدانی به کجا آمده ای...

.

.

.

.

باز هم دلنوشته خودم

عشق یعنی وقتی که دستتو میگیرم

مطمئن باشم که از خوشی میمیرم

چه قشنگ خواند فریدون

ولی من چه دستی را بگیرم...

دستی که در دست دیگریست

من مطمئن هستم که از غصه دق میکنم و میمیرم

او هم عین خیالش نیست... مهم نیست

بگذار او از خوشی بمیرد...چون او لیاقتش همین است...

بیشتر از این نباید انتظار داشت...

.

.

.

.

دلنوشته ی خودم همین الان به ذهنم اومد

گاهی دلم میگیرد...

گاهی دلم تنگ میشود...

برای او.. برای کسی که همین نزدیکی هاست...

همین دوروبر است...شاید نزدیک تر...

ولی وقتی فکر میکنم میبینم اوست که مرا تنها گذاشت...

اوست که بی دلیل رفت...

اوست که جوابم را نداد...چرا من دلتنگ باشم...چرا غمگین باشم...چرا ، مگر تقصیر من است

من حتی نمیدانم چرا رفت...چرا چیزی نگفت...شاید...ولی نه دیگر بس است... او بد بود نه من...

.

.

.

این متن رو همین الان نوشتم..خیلی دلم گرفته...

گاهگاهی دلم می گیرد!
با خودم میگویم به کجا باید رفت؟؟
به که باید پیوست؛؟؟
به که باید دل بست ؟؟؟؟؟
به دیاری که پراز دیوار است؛!!!!!؟؟؟؟؟
به امینی که امانت خواراست؟؟؟؟؟؟!!
یا به افسانه دوست؟؟؟؟؟
.......................................""گریه ام میگیرد""

روزهایی مثل امروز 
که هوای روزگارم ابری است
هوای چشمانم بارانی
و هوای قلبم طوفانی
تو باید باشی
تویی که تمام دنیای منی
بیایی تا آغوش گرمت
چشمان پرمهرت
دستانت نوازشگرت
صدای دلنوازت 
بیادم بیاورند که خوشبختم 
ای همه دنیای من امروز به تومحتاجم مثل تشنه به آب

مثل قایقی خسته تو دریا

مثل دیدن تو توی رویا

مثل تیک تیک خسته ساعت 

مثل قصه ی تلخ صداقت

مثل شب

مثل گل توی گلدون

مثل تصویر ماه توی بارون

مثل گریه ی تلخ دیوونه

دیگه چیزی ازم نمیمونه...

مثل لحظه ی بارون و پاییز

مثل چشمای خسته ی لبریز

مثل اشکای ریخته روی گونه 

دیگه چیزی ازم نمیمونه...

مثل بارون و ابر بهاره

مثل لحظه ی خواب ستاره

تو رو دوس دارم...

مثل خاطره های پریده

دو نگاه به هم نرسیده

مثل شاعر و عشق و رفاقت

مثل حس غریب نجابت 

مثل ترس و گریه و خوندن

همه خاطره هاتو سوزوندن

مثل اشکای خواب شبونه

دیگه چیزی ازم نمیمونه...

مثل لحظه ی بارون و پاییز

مثل چشمای خسته ی لبریز

مثل اشکای ریخته روی گونه

دیگه چیزی ازم نمیمونه...

مثل بارون و ابر بهاره

مث لحظه ی خواب ستاره
تو رو دوس دارم 

تو رو دوست دارم...

لبا لب

چه شبها و  چه روزایی  بیادت من دعا کردم 

شدم مدهوش در یادت  تو را با خود صدا کردم

 کمی می خوردم و گاهی دو صد دود و دمان کردم

 من آن راهی که رفتم را دوباره باز گو کردم

گهی خوشحال از بودن  گهی غمدار از این کردار

گهی بی خود ز خود بودن گهی با خود صفا کردم

نمیدانم چه تقدیریست   کجایش اشتباه کردم

محبت کردم و آخر جدایی دست و پا کردم  !

منبع: سرد خونه

من نشانی از تو ندارم 

اما نشانی ام را برای تو مینویسم

در عصرهای انتظار به حوالی بی کسی

قدم بگذار

خیابان غربت را پیدا کن و وارده

کوچه پس کوچه های تنهایی شو

کلبه غریبی ام را پیدا کن

کنار بید مجنون خزان زده و کناره مرداب

 ارزوهای رنگی ام 

در کلبه ای را باز کن

و به سراغ بغض خیس پنجره برو

حریر غمش را کنار بزن مرا میابی

منبع: سرد خونه

آرامش یعنی

من و تو کنار موج دریا

خیره به دوردست ها و تو در آغوش من

به خودم که می آیم تو در کنارم نیستی

و من خیره به جای خالی تو با چشمان پر از اشک

کنار ساحل...تنها...تنهاتر از همیشه...ای کاش....

عشق واقعی هیچ وقت نمیمیره

این هوس است که کمتر و کمتر میشه واز بین میره

عشق خام وناقص میگه من دوست دارم چون بهت نیاز دارم

ولی عشق کامل و پخته میگه بهت نیاز دارم چون دوست دارم

سرنوشت تعیین میکنه که چه شخصی توزندگیت وارد بشه

اما قلب حکم میکنه که چه شخصی در قلبت بمونه.

زندگــــی یعنی چکیـــــدن همچـــــو شمـــــع...

از گــــــرمی عشــــــق...

زندگـــــی یعنی لطافــــــت گــــــم شـــــــدن...

در نــــــرمی عشـــــــق.

آهای تویی که از چشات یه عمریه دوره دلم

به خاطر داشتن تو همیشه مغروره دلم

اسکله ناز چشات حریم امن قایقم

تو ساعت یه ربع عشق عقربه دقایقم

گرمی دستای تو رو به صدتا دنیا نمی دم

هر وقت که یارم تو بودی بی کسی رو نفهمیدم

نفهمیدم چجور گذشت بی کسی و آوارگیم

نفهمیدم چجور گذشت قصه تلخ سادگیم

یوهو یه موجی اومد و قایقو کند از اسکله

قایق من آواره شدالان یه عمره که تو گله

تو بند دل سلوله عشق حبس نگاتو می کشم

ولی بازم رو میله هاش عکس چشاتو می کشم

آی قصه بی سر وته شعر بدونه قافیه

برای مرگ این صدا نبودن تو کافیه

آهای نت هشتم من صدای سیم آخرم

یه روز میام هرچی غمه از روزگارت می برم

(عاشق این آهنگم منو آروم میکنه)

روزی زنی روستائی که هرگز حرف دلنشینی از همسرش نشنیده بود،

بیمار شد. شوهر او که راننده موتور سیکلت بود و از موتورش براى‌ حمل و نقل کالا در

شهر استفاده مى‌کرد براى اولین بار همسرش را سوار موتورسیکلت خود کرد. زن با

احتیاط سوار موتور شد و از دست پاچگی و خجالت نمی دانست دست هایش را کجا

بگذارد که ناگهان شوهرش گفت: «مرا بغل کن....ادامه مطلب

اگر روزی برگشتی...اگر خواستی باز کنارم باشی...

بهت قول نمیدم که کنارت باشم... یک شاخه گل با خودت بیاور

شاید... این بار من دیگه نباشم...

من همان غریب تنهایم که با تو آشنا شدم...

دنیا را درک کردم... ولی وقتی تو رفتی...

دنیای من هم رفت...روزهای خوشم هم رفت...

وقتی تو رفتی تمام وجودم رفت...و من باز غریب تنهایم...

من هنوز نگرانتم... هنوز دلتنگتم...

وقتی که بارون می باره... وقتی که ستاره ها و ماه چشمک میزنند و تو را به یادم میاره...

وقتی که خزان میشه...وقتی که برف میباره...

وقتی که شب یلدا با چشمای پر از اشک به یادت تا صبح بیدارم با آهنگی که دوست داشتی روی تکرار...

من هنوز نگرانتم...هنوز هم دلتنگت هستم...هنوز...

تویی که عاشقم کردی و رفتی...

نگفتی این دله ، بی معرفت...

بدجور برات تنگ میشه... انقدر که حتی سه حرف

ع - ش - ق

در آن جا نمیشه...

خداحافظ عشقم...

ببین من هنوز تو رو عشقم صدا میزنم...

حتی موقع خداحافظی... ولی افسوس...

تو فقط یه نگاهی انداختی بدون آنکه حتی خشک و خالی بگویی خداحافظ

و پشتت را کردی و رفتی...

من و شبو اشکو و آهنگی که دوست داشتی روی تکرار...

ای کاش هیچ وقت نمیدیدمت...

عزیزم من هنوزم به یادتم....به یادت...

وباز منو شبو.....

سیگارم چه خوب درک می کند مرا…

کاش چند قطره ای باران می بارید ،

دلم برایِ روزهایِ بارانیِ پُر هیاهو ، تنگ است ...

دلم برایِ پنجره ای که

آن سویش ،

درخت هایِ سر سبز و شاد ،

با قطراتِ ریز و درشتِ باران ، عشقبازی می کردند ،

تنگ است ....

دلم برایِ پیاده روی هایِ خلوت و دلگیرِ آن روزها ،

پَر می کشد ...

دلم تنگِ آمدنِ چند قطره ای باران است .

دلم تنگِ آمدنِ پاییز است !

تا دوباره همه چیز از نو ، شروع شود ...

کــــــاش داشتــــنـــــت

بــــه راحتـــــــی

دوستـــــ داشتــــنـــــت بــود ... !

به خاطر دوست داشتنت خجالت نکش؛

اونی باید خجالت بکشه ، که میدونه دوسش داری اما ....

دوست داشتن "بلد" نیست ... 

پرسیدند : دوستش داری ؟
گفتم : دنیای من است
گفتند : دوستت دارد ؟

گفتــــم : تنـهـــا ســـوال مـــن اســت . . .

شبهایم بارانی است...

شبهایی که با اشک خوابم میگیرد...

شبهایی که تا صبح به یادت بیدارم...

شبهایی که با هم خندیدیم...

ولی من همه ی شبهایم بارانیست...

وقت رفتن بارون بارید و تو چقدر خوشحال بودی ومن هم...

کاشکی می دانستی به اندازه ی قطره های بارون دلتنگت می شم...

نامرد رفتی ولی نگفتی بدجور دلتنگت میشم عزیزم...

خدایا حواست هست؟!
صدای هق هق گریه هایم...
از همان گلویی می آید که تو...
از رگش به من نزدیک تری...

هـــــی!!! کافه چی...

میز من را یه صندلی بیشتر نذار...

روزی که با او اینجا مینشستم  دو نفر بودیم...

حالا تنها شده ام...