آهای غریبه... تویی که دستامو وسط راه ول کردی...

بدون اینکه بگویی چرا... بدون اینکه کلمه ای حرف بزنی...

آره با خودتم...با تویی که میای این پیامو میخونی...

و میگی لایک جمله قشنگی بود...

اگر بی دلیل رفتی پس چرا...

نمیدانم دلیل این کارهایت چیست...شاید... میخواهی زخم دلم را بیشتر کنی

یا شاید میخواهی بیشتر عذابم بدی... خودت را نزن به اون راه که من نمیدانم که هستی...

من این یکی را خوب میدانم ، که تو میدانی به کجا آمده ای...

.

.

.

.

باز هم دلنوشته خودم

عشق یعنی وقتی که دستتو میگیرم

مطمئن باشم که از خوشی میمیرم

چه قشنگ خواند فریدون

ولی من چه دستی را بگیرم...

دستی که در دست دیگریست

من مطمئن هستم که از غصه دق میکنم و میمیرم

او هم عین خیالش نیست... مهم نیست

بگذار او از خوشی بمیرد...چون او لیاقتش همین است...

بیشتر از این نباید انتظار داشت...

.

.

.

.

دلنوشته ی خودم همین الان به ذهنم اومد

گاهی دلم میگیرد...

گاهی دلم تنگ میشود...

برای او.. برای کسی که همین نزدیکی هاست...

همین دوروبر است...شاید نزدیک تر...

ولی وقتی فکر میکنم میبینم اوست که مرا تنها گذاشت...

اوست که بی دلیل رفت...

اوست که جوابم را نداد...چرا من دلتنگ باشم...چرا غمگین باشم...چرا ، مگر تقصیر من است

من حتی نمیدانم چرا رفت...چرا چیزی نگفت...شاید...ولی نه دیگر بس است... او بد بود نه من...

.

.

.

این متن رو همین الان نوشتم..خیلی دلم گرفته...

آرامش یعنی

من و تو کنار موج دریا

خیره به دوردست ها و تو در آغوش من

به خودم که می آیم تو در کنارم نیستی

و من خیره به جای خالی تو با چشمان پر از اشک

کنار ساحل...تنها...تنهاتر از همیشه...ای کاش....

اگر روزی برگشتی...اگر خواستی باز کنارم باشی...

بهت قول نمیدم که کنارت باشم... یک شاخه گل با خودت بیاور

شاید... این بار من دیگه نباشم...

من همان غریب تنهایم که با تو آشنا شدم...

دنیا را درک کردم... ولی وقتی تو رفتی...

دنیای من هم رفت...روزهای خوشم هم رفت...

وقتی تو رفتی تمام وجودم رفت...و من باز غریب تنهایم...

من هنوز نگرانتم... هنوز دلتنگتم...

وقتی که بارون می باره... وقتی که ستاره ها و ماه چشمک میزنند و تو را به یادم میاره...

وقتی که خزان میشه...وقتی که برف میباره...

وقتی که شب یلدا با چشمای پر از اشک به یادت تا صبح بیدارم با آهنگی که دوست داشتی روی تکرار...

من هنوز نگرانتم...هنوز هم دلتنگت هستم...هنوز...

تویی که عاشقم کردی و رفتی...

نگفتی این دله ، بی معرفت...

بدجور برات تنگ میشه... انقدر که حتی سه حرف

ع - ش - ق

در آن جا نمیشه...

خداحافظ عشقم...

ببین من هنوز تو رو عشقم صدا میزنم...

حتی موقع خداحافظی... ولی افسوس...

تو فقط یه نگاهی انداختی بدون آنکه حتی خشک و خالی بگویی خداحافظ

و پشتت را کردی و رفتی...

من و شبو اشکو و آهنگی که دوست داشتی روی تکرار...

ای کاش هیچ وقت نمیدیدمت...

عزیزم من هنوزم به یادتم....به یادت...

وباز منو شبو.....

کــــــاش داشتــــنـــــت

بــــه راحتـــــــی

دوستـــــ داشتــــنـــــت بــود ... !

شبهایم بارانی است...

شبهایی که با اشک خوابم میگیرد...

شبهایی که تا صبح به یادت بیدارم...

شبهایی که با هم خندیدیم...

ولی من همه ی شبهایم بارانیست...

وقت رفتن بارون بارید و تو چقدر خوشحال بودی ومن هم...

کاشکی می دانستی به اندازه ی قطره های بارون دلتنگت می شم...

نامرد رفتی ولی نگفتی بدجور دلتنگت میشم عزیزم...

خدایا حواست هست؟!
صدای هق هق گریه هایم...
از همان گلویی می آید که تو...
از رگش به من نزدیک تری...